W rzeczy samej o rzeczach

Przedmioty tworzące codzienne otoczenie człowieka odgrywają niezwykłe role w naszym życiu.

Dla jednego człowieka konkretny przedmiot jest środkiem – narzędziem usprawniającym postępowanie a dla innego ten sam przedmiot jest celem jego postępowania, celem życia. Czasem mamy do czynienia z tak silnym dążeniem do posiadania, że zmienia się ono w pożądanie. Silne powiązanie człowieka z rzeczami, pęd do posiadania, pożądanie potrafi nawet przybrać charakter dramatyczny. Co ciekawe, w wyniku czegoś, co można nazwać pędem do posiadania pojawiło się nawet określenie „filozofia posiadania”.

Skąd się bierze emocjonalny stosunek człowieka do przedmiotów? Co powoduje, że posiadanie pewnych przedmiotów może mieć zasadnicze znaczenie dla poczucia szczęścia?
Co powoduje, że posiadanie pewnego przedmiotu może być znaczące dla poczucia tożsamości człowieka?

Dla czego niektóre przedmioty, czasem stare, zużyte obdarzamy specjalnym znaczeniem? Leszek Mądzik w rozmowie z pismem Charaktery mówi, że obcując, używając jakieś rzeczy tworzymy rodzaj integracji, można zaryzykować stwierdzenie - więzów wynikających nie tylko z praktyczności, ale i estetyki używanej rzeczy.

I dalej Mądzik mówi:

Od czterdziestu lat przestrzeń mojego teatru wypełniają przedmioty, które ożywają i żywią nas tymi, których przywołują…

Przesączone potem, jak i radością, szczęściem, pozostawione w bezruchu i ciszy - przedłużają nie tylko pamięć, ale i obecność nieobecnych. (Mądzik, 2010, str 113)